Είναι αυτές οι βροχερές μέρες του Μάρτη,
που σε κάνουν να μελαγχολείς τόσο γλυκά
και αν θες κάτι, αυτό είναι να μπορείς να κάτσεις σπίτι....
μμμ... Σπίτι μου, Σπιτάκι μου...
Mixed Media Art σε καμβά 20 Χ 20 |
δεν ξέρω αν έχει τόση σημασία
το ποοόσο μεγάλο ή μικρό είναι το καλυβάκι μας,
το ποοόσο μεγάλο ή μικρό είναι το καλυβάκι μας,
του σπίτι του καθενός όμως,
είναι η φωλιά του, το λιμάνι του,
ο φορτιστής του βρε αδερφέ...
εκεί, που πέρα απο τα αγαπημένα του πρόσωπα,
τους δικούς του ανθρώπους
ασχολείται ή καταπιάνεται και
με άλλα πράγματα που τον γεμίζουν...
να, όπως τη μαγειρική... τα λουλούδια ... τα δέντρα του!!!
..ή απλώς κλείνει τη πόρτα του και αράαααζει...
ή χουχουλιάζει ειδικά μέρες σαν κι αυτή τη σημερινή !!!
... άντε όμως να λείπεις.. να είσαι μακριά...
μμμμμ, Σπίτι μου, Σπιτάκι μου
για δουλειές... για σπουδές...
για οτιδήποτε σε κρατά μακρυά ...
και απλώς να νοσταλγείς το φτωχοκαλυβάκι σου...
... μα και αυτό έχει την αξία του...
γιατί στην απουσία καταλαβαίνεις την αξία... σωστά?
Πάω να βάλω κανένα ξύλο στο τζάκι,
να σηκώσω απο το κρεβατάκι
το μικρό μου γιό που παραπονιέται
(κοινώς έχει χαλάσει το κόσμο)
να πάρω τη κουβερτούλα μου
και να κάτσουμε να χουχουλιάσουμε παρέα!!!!
Αααχ, Σπίτι μου Σπιτάκι μου
πόσες όμορφες στιγμές
έχουμε να μοιραστούμε ακόμα!!!!
Σμουτς!
Stavi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου